Voor een ander test- en quarantainebeleid bij kinderen jonger dan 12 jaar

Dit weekend werden in Wommelgem 550 kinderen uitgenodigd om getest te worden. Uiteindelijk werd 390 kinderen een wattenstaafje in de neus geduwd. Wie van die kinderen zou het record hebben? En wat zou het record zijn? Tien keer getest sinds maart 2020? 20? 30? 

In een andere gemeente stapt een leerkracht lichamelijke opvoeding de schoolpoort binnen. Hij treft een triest beeld aan op maandag 25 oktober. Zijn leerlingen van het 4e leerjaar dragen voor de tweede week op rij voltijds een mondmasker. Het 5de en 6de leerjaar zitten thuis in quarantaine. Vijf leerkrachten zijn afwezig omwille van quarantaine. Er is amper nog ruimte voor lesgeven, want er moet opvang voorzien worden. Meerdere leerlingen testten positief, geen van allen is ernstig ziek.  Het derde corona schooljaar is een feit: gemiste leerkansen, geen ouders toegelaten op school, geen schoolfeest, geen grootouderfeest.

Veel ouders en hun jonge kinderen zijn al lang de tel kwijt: het aantal testen, het aantal quarantaines, het aantal gemiste schooldagen, het verlof dat werd opgesoupeerd aan quarantaines, het loonverlies door quarantaines. 

Nochtans weten we dat corona niet schadelijk is voor (gezonde) kinderen, de corona maatregelen daarentegen brengen wel schade teweeg. Uit onderzoek blijkt dat de leerachterstand allang niet meer bij te benen valt. Het mentale welzijn van onze kinderen zit op een dieptepunt. De wachtlijsten zijn niet meer bij te houden. Kinderen gaan door het lint omdat nergens iemand nog een plek voor hen vindt. Kinderen in VOS situaties worden aan hun lot overgelaten, het intrafamiliaal geweld swingt de pan uit. Child Focus meldt dat er nooit eerder zoveel kinderporno werd gemaakt en verspreid. 

De collateral damage bij kinderen is niet meer bij te houden. Ouders, leerkrachten, directies, koepels, artsen, hulpverleners, clb’s kijken het met lede ogen aan. Hun smeekbedes vallen al maanden in dovemansoren bij onze politici en bij de GEMS.

Oktober 2021, anderhalf jaar na maart 2020. De vaccinatiegraad in Vlaanderen is één van de hoogste ter wereld. En als je de krant openslaat lijken we weer bij af te staan. De angst en paniek heersen alweer en storten veel scholen in chaotische carrousel van gesloten klassen, online onderwijs of zelfs volledige sluitingen. Kinderen worden weer afgesneden van hun vrienden in de sportclub, de muziekschool of de jeugdbeweging. Zelfs buiten sporten mag niet meer in sommige gemeenten. De ouders mogen wel nog een pintje drinken in de kantine. En dan kunnen de kinderen buiten een balletje trappen… of zo?  

Hoe lang moeten wij dit nog verdragen? Dat duizenden gezonde kinderen thuis worden gezet? Dat kinderen zo jong als 6 jaar verondersteld worden om te leren lezen, schrijven en rekenen online? Dat gezonde kinderen soms tot 3 keer per week een wisser in hun neus krijgen geramd?

Anderhalf jaar later hebben we nog steeds niks geleerd. En houden beleidsmakers nog steeds geen rekening met meer elementen dan enkel besmettingen. 

Terwijl die ziekenhuiscijfers het duidelijk aantonen: de sleutel ligt niet in de isolatie van kinderen, die belanden namelijk niet in het ziekenhuis. De sleutel ligt bij de bescherming van ouderen door vaccinatie. En boosters voor zij met een kwetsbaar immuunsysteem. 

Als omgeving van deze mensen met een kwetsbaar immuunsysteem dragen wij ook een grote verantwoordelijkheid: draag een mondmasker of houd afstand, ventileer of spreek buiten af en ga even niet langs als je jezelf niet goed voelt. 

En laat ons stoppen met kinderen die amper tot niet ziek worden van corona slachtoffer te maken van het falend beleid dat die basisregels niet uitgelegd krijgt. 

Stop met gezonde kinderen te testen en in quarantaine te zetten. Ventileer hun klaslokalen en controleer dat ook, met CO2-meters. Een wisser in je neus is veel traumatiserender dan het alarm van een CO2-meter. En als het alarm af gaat, zet het raam en de deur open. Het hoeft echt niet ingewikkelder te zijn dan dat. Daar zijn geen 1000 procedures en regels voor nodig. 

Marlies Van de Walle

Ouderbegeleider en bezorgde ouder van 3 kinderen tussen de 2 en 6 jaar. 

Stijn Geysenbergh

Huisarts en bezorgde ouder van 3 kinderen tussen 1 en 7 jaar.

Esther Gheyssens

Doctor in de pedagogische wetenschappen en bezorgde ouder van 3 kinderen tussen 1 en 5 jaar.

Sébastien Vermeulen 

Huisarts en bezorgd i.v.m. het welzijn van kinderen en jongeren

Patrick Coppens

Leerkracht en bezorgde ouder van 3 kinderen tussen 1 en 5 jaar

Catherine Gysels

Advocaat en bezorgd i.v.m. het welzijn van kinderen en jongeren

Thomas Gevaert 

Arts en bezorgde ouder van 2 kinderen tussen 7 en 12 jaar

Marlies Van de Walle    Kontaktujte autora petice